بيهوشي

زماني كه داروي بي‌حسي موضعي در اطراف اعصاب بزرگ تزريق مي‌شود، باعث توقف انتقال تكانه‌هاي عصبي در طول اعصاب خواهد شد و در نتيجه منطقه‌اي كه توسط اين عصب، عصب دهي مي‌شد بي‌حس خواهد شد. به اين روش بلاك عصبي مي‌گويند. به عنوان مثال بلاك عصب فك پايين در دندانپزشكي در مواقعي كه دندانپزشك قصد انجام روند درماني در دندان‌هاي فك پايين را دارد، به طور گسترده استفاده مي‌شود. براي كار بر روي اعصاب با قطر بزرگتر مانند بلاك عصبي ماهيچه اسكالن براي بي‌حسي اندام فوقاني و يا بلاك ماهيچه سوئز بزرگ براي بي‌حسي اندام تحتاني، محل عصب و محل سوزن به وسيله سونوگرافي يا دستگاه محرك عصبي مشخص مي‌شود. استفاده از سونوگرافي باعث كاهش مخاطره موقعيت‌هاي پيچيده، افزايش كيفيت، افزايش عملكرد و زمان شروع سريعتر مي‌شود.[۱۱]

به دليل اينكه براي اثر و ايجاد بي‌حسي نياز به مقدار بالاي ماده بي‌حس‌كننده مي‌باشد، ميزان دوز حداكثر براي استفاده در نظر گرفته شده است. بلاك عصبي معمولاً براي جراحي‌هاي بزرگ مانند جراحي زانو، لگن و جراحي تعويض مفصل زانو استفاده مي‌شود كه در نهايت باعث كمتر شدن عوارض مي‌شود.[۱۲] عوارض عصبي در بلاك عصبي در مقايسه با بي‌حسي منطقه‌اي كمتر است